We kunnen er al even niet meer onderuit, de opwarming van de aarde is een feit. De komende jaren/decennia zullen zowel de temperatuur op onze planeet als de zeespiegel onomkeerbaar stijgen. Het is hoog tijd om hier iets aan te doen. Dit was het centrale thema van de module “Klimaatsveranderingen en duurzaamheid”. De afgelopen weken is mijn visie hieromtrent niet echt veranderd, eerder wat bijgeschaafd. Ik heb een beter beeld gekregen op de huidige situatie en de uitdagingen waar we in de 21e eeuw voor staan.
Het akkoord dat afgelopen maand bereikt is op de klimaattop in Parijs is een goede start. Het heeft de doelstelling om de temperatuurstijging tegen 2100 te beperken tot maximaal 2°C, voornamelijk door de uitstoot van CO2 te verminderen. Persoonlijk heb ik echter mijn twijfels bij de uitvoering van dit akkoord, daar landen die zich niet aan het akkoord houden ook niet gesanctioneerd worden.
Tijdens het debat werd hier ook uitvoerig over gediscussieerd en één onderwerp in het bijzonder piekte mijn interesse. Namelijk het feit dat China, als één van de grootste uitstoters van broeikasgassen, niet zoveel mogelijkheden heeft wat betreft de reductie zonder zijn groeiende economie zwaar te schaden. Het gebruik van kerncentrales zou een oplossing kunnen bieden maar dan stelt zich de vraag of het aanvaardbaar is om één kwaad in te ruilen voor een ander. Ik denk persoonlijk van wel, echter alleen indien de kerncentrales slechts een tijdelijke oplossing zijn (al spreken we hier wel over decennia) tot het effectief haalbaar is om op “schone energie” over te schakelen.
Ondanks de reeds gemaakte inspanningen zullen we toch allemaal ons steentje moeten bijdragen. Ook ik, als toekomstig arts, zal dit steeds in mijn achterhoofd moeten houden. Huisbezoeken kunnen met de fiets gedaan worden en mensen aansporen tot fietsen in plaats van autorijden is niet alleen goed voor de gezondheid, maar ook voor het milieu. De enige echte vraag waar ik mee blijf zitten luidt alsvolgt: zal men ons binnen 1000 jaar herinneren als de generatie die de aarde heeft verloochend, of als de generatie die er voor de 1e keer in de geschiedenis in slaagde de mensheid te verenigen om de opwarming tegen te gaan en onze planeet te redden…
Redelijk Eigenzinnig vormt het motto van de VUB. Sinds academiejaar ‘15-‘16 is het ook de titel van een interdisciplinair opleidingsonderdeel en lezingenreeks.
De mens-, maatschappij- en onderwijsvisie van de VUB is gebaseerd op de fundamentele waarden van vrije meningsuiting, sociale bewogenheid, kritische vorming en verantwoordelijkheid. Als enige Vlaamse universiteit stelt de VUB uitdrukkelijk humanistische waarden en het principe van vrij onderzoek centraal.
Vertrekkende van deze waarden wil “Redelijk Eigenzinnig: Nadenken over Mens en Maatschappij” aanzetten om zonder vooroordelen en dogma’s na te denken over belangrijke maatschappelijke vraagstukken.
Programma en inschrijven: redelijkeigenzinnig.be